W poszukiwaniu plaży bez wiatru

Poranek okazał się całkiem zachmurzony. Ruszyliśmy więc szukać słońca. Najpierw obejrzeliśmy z bliska plażę, którą widzimy z okna naszego apartamentu. Pokryta drobnymi kamykami nie zachęcała nas do skorzystania, choć pewnie dla dzieci byłaby wystarczająca. Ruszyliśmy więc na południe przez górską przełęcz z pięknymi widokami, Betancurię, Pajara do Costa Calma. Kontrolka rezerwy paliwa złowrogo mrugała do mnie, a na całej tej górzystej trasie nie było żadnej stacji benzynowej. Na szczęście obyło się bez pchania samochodu ;-)
Do Costa Calma dotarliśmy w sam raz na obiad. Tym razem zamówiliśmy tradycyjne danie hiszpańskie: rybną paellę. Jej przygotowanie trwa ok. 30 - 40 minut i w tym czasie nakarmiliśmy dzieci rybą z frytkami. Dziś bowiem Wiktor miał ochotę na rybę :) choć wstępnie zamówiliśmy jeszcze kotlet schabowy. Ogólnie porcje dziecięce były raczej duże, więc nawet dorosły mógłby się najeść. Tym bardziej, że podano jeszcze gorące bułeczki z sosem czosnkowym. A potem podano naszą paellę i od razu było jasne, że nie damy rady jej zjeść. Chyba nawet gdybym wcześniej nie pomagał w jedzeniu porcji dziecięcych :) Połowa została, ale personel był przygotowany i na naszą prośbę sprawnie zapakował smakowite danie na wynos.
Wyjechaliśmy za miasto, by znaleźć plażę Szmaragdową. Nie było do niej drogowskazu, więc trafiliśmy na Playa de Jandia. Z daleka wyglądała bardzo atrakcyjnie: szeroka, z jeziorkiem na plaży. Na miejscu okazało się, że surferzy ćwiczą na tym jeziorku, więc pozostaje ocean. Usiedliśmy, ale dzieci narzekały na silny wiatr smagający piaskiem. Zarządziliśmy odwrót.

Zdjęcia (12)

Komentarze (0)