E6 zwana arktyczną autostradą

Fajnie by było dojechać do stacji Ionity, ale już po paru kilometrach wydaje się to mało realne. Tak więc za cel obieramy inne ładowarki, ze sporym zapasem. Niestety albo warunki były gorsze (bardziej pod górkę), albo zużycie energii większe przy prędkości 90 km/h, w każdym razie zapas 30 km zaczął się drastycznie kurczyć. Ostatnie kilometry jechaliśmy wyjątkowo spokojnie i po dotarciu pod ładowarkę zostało nam 2% akumulatora (zasięg ok. 1,5 km). Niestety o tej porze roku sąsiednia knajpa/nocleg był zamknięty na głucho. Na szczęście było ponad 6 st. ciepła i świeciło słoneczko, więc mogliśmy potraktować przestój jako miły odpoczynek.
Wyznaczamy sobie kolejny postój z posiłkiem - co najmniej 2 knajpy obok ładowarek, więc któraś powinna być otwarta. Zostawiam rodzinę pod pizzerią i odkrywam stacje ładowania Eviny. Ceny konkurencyjne, więc podjeżdżam. Muszę pobrać dedykowaną aplikację, skonfigurować konto/kartę. Podłączam samochód i... problem. Zmieniam ładowarkę na sąsiednią i niestety bez sukcesu. Tylko traci się czas. Przejeżdżam na druga stronę, gdzie oprócz kilkunastu ładowarek Tesli jest też słupek Mer. Zdążam jeszcze na ciepłą pizzę....
Dalsza droga już bez niespodzianek. Mijamy Trondheim i ośrodek sportów narciarskich, gdzie za kilka dni zaczną się mistrzostwa. Po 21-ej meldujemy się w kolejnym domku, tym razem piętrowym (sypialnie na górze). Tu nie ma kominka/kozy, ale ogrzewanie elektryczne działa sprawnie. Za oknem nadal nie widać zorzy, zresztą światła miast w okolicy plus chmury i tak skutecznie by podziwianie zorzy utrudniły.

Zdjęcia (22)

Komentarze (0)